‘Zonde van onze mooie straat, die nu helemaal ontsierd is’

Sassenheimers leggen krans voor gekapte bomen

Sassenheim – Bewoners van de Willem de Zwijgerlaan en omliggende straten legden dinsdagavond een krans om het ‘overlijden’ van 50 bomen in hun straat te gedenken. Ondanks twee inspreekavonden waar de omwonenden flink geprotesteerd hadden tegen het verdwijnen van de bomen had de gemeente Teylingen opdracht gegeven om dit stuk groen te verwijderen. VVD-wethouder Homan was aanwezig bij de kranslegging om de gemeente te vertegenwoordigen en de bewoners te woord te staan.

door Joep Derksen

De omstandigheden waren perfect voor de gelegenheid: het was donker en de regen viel gestaag naar beneden. Onder de vele paraplu’s stonden de bewoners en de wethouder stil te kijken naar de krans die ter ere van de omgehakte en versnipperde bomen werd neergelegd.

De bomen zijn verwijderd voor geplande nieuwbouw en omdat het noodzakelijk was dat een uitloopgebied aangelegd werd waar overtollig water van de naastgelegen sloot kon vloeien. Een van de bewoners, Mirjam, kon er nog steeds niet over uit: ‘Die bomen hielden de wind tegen en nu ze weg zijn vormt onze straat een soort van trechter. De wind over het bollenland komt recht in onze straat en bij een beetje windkracht wordt je van je stokje geblazen: er zijn al bomen in onze tuin geknapt en de Nederlandse vlaggen vallen uit de houders. Bovendien wordt nu de sloot verbreed waardoor de parkeerplaatsen van de huizen van nummers 12 tot en met 20 compleet verdwijnen! Ik heb de gemeente al twee keer voorgesteld om van het hondenuitlaatveld een meter in de lengte te verwijderen, zodat de bomen konden blijven staan. De gemeente heeft niets met deze suggestie gedaan: onze voorstellen gaan het ene oor in en het andere oor uit!’

Gemengde gevoelens

Wethouder voor het Openbaar Groen, Bert Homan, bekeek de kranslegging en beantwoordde vragen van de bewoners. “Het is goed dat de mensen zich kunnen uiten en de gemeente zelf kapt de bomen ook met gemengde gevoelens. Maar in het ontwikkelen van de plannen moeten de algemene belangen worden afgewogen. Naar aanleiding van de inspraakrondes hebben we nogmaals naar de plannen gekeken en een tiental bomen kunnen redden van de kap. Desalniettemin heb ik begrip voor de gevoelens van de bewoners, want voor hen valt het triest uit. Helaas kan ik niet alle vragen van de mensen beantwoorden omdat ik nog maar vier weken in functie ben, maar wel kan ik zeggen dat de gemeente zal proberen om zoveel mogelijk groen terug te plaatsen.”

Een van de 30 aanwezigen maakte zich zorgen over de waardevermindering van de huizen. Hij werd deels gerustgesteld door Homan: “Huiseigenaren worden wettelijk goed beschermd, dus als er sprake is van waardeverlies worden de huizenbezitters gecompenseerd. Maar je moet wel zelf het verzoek voor de schadecompensatie indienen en de kosten hiervoor worden alleen vergoedt wanneer je in het gelijk wordt gesteld.” Een andere aanwezige, Gé van Vliet, had in 1964 eigenhandig de bomen helpen planten. Hij verzuchtte: “De verwijdering van de bomen gaat me echt aan het hart en dat zal iedereen kunnen beamen.”

Buurvrouw Sylvia Driebeek heeft zich mateloos geërgerd aan de hele gang van zaken: “Je mag komen praten op hoorzittingen, maar de gemeente luistert toch niet. Wij steken er een hoop energie in, maar de politici doen toch wat ze zelf willen. Dit is echt geen democratie!”

Feestje

De initiatiefnemer van de kranslegging, John Donnelly, nodigde de wethouder uit om samen de krans te leggen. De wethouder wees dit aanbod, vanuit politiek oogpunt begrijpelijk, af. “Het is uw feestje”, zei hij ietwat ongeschikt. Dat kwam hem onmiddellijk op repliek te staan van de omstanders: “Nou ja feestje, zo’n feest is het niet hoor!”. Donnelly zelf was erg teleurgesteld over de hele gang van zaken. “Het is zonde van onze mooie straat die nu helemaal ontsierd is. Zonder aankondiging zijn die bomen verwijderd: de mensen gingen ’s ochtends naar hun werk en bij terugkomst aan het eind van de middag lagen alle 50 bomen plat. We hebben geen brief ontvangen: dat is geen goede communicatie.” Homan beaamde dit: “Het is goed dat u dit meldt en de gemeente zal dit puntje verbeteren.”

Na afloop verzuchtte Donnelly: “Waarom hebben ze niet Henriëtte Wilbrink gestuurd? Nu komt er iemand die nergens van af weet.” Hij legt het hoofd neer bij de situatie: “We hebben onze statement gemaakt, maar het is heel treurig hoe het gelopen is. De bomen zijn weg en daarmee zijn ook de vogels en een stuk natuur verdwenen.”