Lisse – Op kleine schaal worden soms prachtige initiatieven opgezet en het G-hockey bij Hisalis, de hockeyclub voor HIllegom, SAssenheim en LISse, is hier een duidelijk voorbeeld van. Dankzij onder meer de initiatiefnemers Pieter Jan de Bruijn, Irene van der Valk en Cornel Kos kunnen kinderen met een beperking sinds oktober 2005 iedere zaterdag samen hockeyen. Een aantal jeugdleden van de club helpt ook enthousiast mee om de G-hockeyers het spel bij te brengen. De ouders staan trots en blij langs de zijlijn en de brede lach op de gezichten van de – tot nu toe - vijftien kinderen met een handicap spreekt boekdelen.
Joep Derksen
Pieter Jan corrigeert onmiddellijk: ‘G-hockey is voor kinderen van 7 tot 18 jaar met een beperking en voor iedereen die zich hierbij thuis voelt. We spreken niet over gehandicapt, want: wat is normaal?’ Tijdens de training op het speciaal daarvoor aangelegde hockeyveld gebeurt alles in vaste patronen: eerst in een kring elkaar gedag zeggen, dan de warming-up met zwaaioefeningen en twee rondjes lopen en vervolgens het oefenen met de hockeysticks en ballen.
Een half uurtje later komt de pauze, waarin de kinderen fris en een lekker koekje krijgen, zodat ze klaar zijn voor het hoogtepunt van de training: de wedstrijd zelf! Iedere goal wordt met een geweldig gejuich onthaald, maar ook een goede klap met de bal krijgt veel waardering van het aanwezige publiek.
Irene vertelt: ‘We zijn begonnen met één speelster en nu doen al 15 jongens en meisjes mee. Dat is natuurlijk al geweldig, maar we hebben nog niet voldoende kinderen om echt competitie te gaan spelen. Dat komt overigens op termijn wel, daar heb ik alle vertrouwen in. En als meer dan twintig kinderen gaan G-hockeyen, dan gaan we het aantal trainingsuren uitbreiden, zodat in twee of meerdere groepen getraind kan worden.’
Respect
Jeroen de Leeuw, 16 jaar, is een van de jeugdleden die actief meehelpt. ‘Ik heb een zus die zelf geestelijk gehandicapt is en kwam een keer kijken wat het G-hockey inhoudt. Het zag er heel leuk uit en later ging mijn zus ook meedoen.’ Jeroen speelt de kinderen in, doet wat oefeningen en begeleidt hen. ‘De eerste prioriteit is dat de deelnemers plezier hebben.’ Hij is zelf ook veranderd door zijn activiteiten: ‘Ik heb meer respect gekregen voor alles en denk meer dan leeftijdsgenoten na over de dingen. Alles heeft een reden, maar wat die reden is weet ik nog niet.’
Klaartje de Bruijn (13) vindt het ‘leuk om met gehandicapte kinderen te werken’. Op haar basisschool kwam ze in contact met kinderen met een geestelijke beperking en ze vindt het fijn om gezellig met hen activiteiten te ondernemen. Niet iedereen kan dit, zo beaamt Klaartje: ‘Je moet geduld hebben en motiverend zijn’. De twaalfjarige Augie van der Valk ‘vindt het heel leuk de kinderen te helpen en te motiveren’. Ze vindt zichzelf geen wereldverbeteraar, maar roept de mensen die dit artikel lezen wel op dat ze eens komen kijken.
En de G-hockeyers zelf? Rosanne Kruijt (14) is vanaf het begin lid. ‘Ik vind het leuk om te doen en ben al heel goed. Vooral veel goals scoren is fijn.’ Meisjes en jongens spelen samen, dus heeft Rosanne al een leuke jongen gezien? ‘Nee hoor, want ik ben op Bart uit Amsterdam’. Brian van Wieringen vindt het hockey ‘geweldig’. Zijn moeder Lidy vertelt: ‘Onze kinderen vallen vaak buiten de reguliere sporten. Brian heeft een beperking met het lopen en mogelijk gaat hij in de toekomst keepen.’ Emma (9 jaar) vindt het ‘leuk om hockey te spelen en daarom zit ik er al een hele tijd op’.
Pieter Jan sluit af: ‘G-hockey is echt een succes en momenteel zijn we met de hockeyclubs in Noordwijk en Voorhout aan het praten om dit gezamenlijk uit te bouwen. Dan kunnen namelijk alle G-spelers die zich bij de drie clubs aanmelden op één locatie en samen met elkaar spelen.’ Ook bestaan er nog andere plannen, zo legt de initiatiefnemer uit: ‘Stilletjes zijn we aan het denken aan het starten van LG-hockey, zodat lichamelijk gehandicapte, maar niet rolstoelgebonden, kinderen ook kunnen genieten van dit fantastische spel!’
Voor meer informatie: www.hisalis.nl of email Pieter Jan de Bruijn: p.j.debruijn@planet.nl.
Joep Derksen
Pieter Jan corrigeert onmiddellijk: ‘G-hockey is voor kinderen van 7 tot 18 jaar met een beperking en voor iedereen die zich hierbij thuis voelt. We spreken niet over gehandicapt, want: wat is normaal?’ Tijdens de training op het speciaal daarvoor aangelegde hockeyveld gebeurt alles in vaste patronen: eerst in een kring elkaar gedag zeggen, dan de warming-up met zwaaioefeningen en twee rondjes lopen en vervolgens het oefenen met de hockeysticks en ballen.
Een half uurtje later komt de pauze, waarin de kinderen fris en een lekker koekje krijgen, zodat ze klaar zijn voor het hoogtepunt van de training: de wedstrijd zelf! Iedere goal wordt met een geweldig gejuich onthaald, maar ook een goede klap met de bal krijgt veel waardering van het aanwezige publiek.
Irene vertelt: ‘We zijn begonnen met één speelster en nu doen al 15 jongens en meisjes mee. Dat is natuurlijk al geweldig, maar we hebben nog niet voldoende kinderen om echt competitie te gaan spelen. Dat komt overigens op termijn wel, daar heb ik alle vertrouwen in. En als meer dan twintig kinderen gaan G-hockeyen, dan gaan we het aantal trainingsuren uitbreiden, zodat in twee of meerdere groepen getraind kan worden.’
Respect
Jeroen de Leeuw, 16 jaar, is een van de jeugdleden die actief meehelpt. ‘Ik heb een zus die zelf geestelijk gehandicapt is en kwam een keer kijken wat het G-hockey inhoudt. Het zag er heel leuk uit en later ging mijn zus ook meedoen.’ Jeroen speelt de kinderen in, doet wat oefeningen en begeleidt hen. ‘De eerste prioriteit is dat de deelnemers plezier hebben.’ Hij is zelf ook veranderd door zijn activiteiten: ‘Ik heb meer respect gekregen voor alles en denk meer dan leeftijdsgenoten na over de dingen. Alles heeft een reden, maar wat die reden is weet ik nog niet.’
Klaartje de Bruijn (13) vindt het ‘leuk om met gehandicapte kinderen te werken’. Op haar basisschool kwam ze in contact met kinderen met een geestelijke beperking en ze vindt het fijn om gezellig met hen activiteiten te ondernemen. Niet iedereen kan dit, zo beaamt Klaartje: ‘Je moet geduld hebben en motiverend zijn’. De twaalfjarige Augie van der Valk ‘vindt het heel leuk de kinderen te helpen en te motiveren’. Ze vindt zichzelf geen wereldverbeteraar, maar roept de mensen die dit artikel lezen wel op dat ze eens komen kijken.
En de G-hockeyers zelf? Rosanne Kruijt (14) is vanaf het begin lid. ‘Ik vind het leuk om te doen en ben al heel goed. Vooral veel goals scoren is fijn.’ Meisjes en jongens spelen samen, dus heeft Rosanne al een leuke jongen gezien? ‘Nee hoor, want ik ben op Bart uit Amsterdam’. Brian van Wieringen vindt het hockey ‘geweldig’. Zijn moeder Lidy vertelt: ‘Onze kinderen vallen vaak buiten de reguliere sporten. Brian heeft een beperking met het lopen en mogelijk gaat hij in de toekomst keepen.’ Emma (9 jaar) vindt het ‘leuk om hockey te spelen en daarom zit ik er al een hele tijd op’.
Pieter Jan sluit af: ‘G-hockey is echt een succes en momenteel zijn we met de hockeyclubs in Noordwijk en Voorhout aan het praten om dit gezamenlijk uit te bouwen. Dan kunnen namelijk alle G-spelers die zich bij de drie clubs aanmelden op één locatie en samen met elkaar spelen.’ Ook bestaan er nog andere plannen, zo legt de initiatiefnemer uit: ‘Stilletjes zijn we aan het denken aan het starten van LG-hockey, zodat lichamelijk gehandicapte, maar niet rolstoelgebonden, kinderen ook kunnen genieten van dit fantastische spel!’
Voor meer informatie: www.hisalis.nl of email Pieter Jan de Bruijn: p.j.debruijn@planet.nl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten