Voorhout – Dat carnaval niet alleen draait om leut, drinken en feesten, bewijzen de Bokken, want zo’n 250 zieken, families die persoonlijke drama’s hebben meegemaakt en sociaal geïsoleerden kregen persoonlijk een fruitmand en een bosje bloemen overhandigd door leden van C.V. de Bokken. Het is ontluisterend te merken hoeveel stil leed verscholen gaat achter de deuren in het Bokkendorp.door Joep Derksen
Op een van de tien auto’s die afgelopen zondag de mensen bezochten die een steuntje in de rug kunnen gebruiken zitten Plony en Rob. Samen met Wil Homan heeft Plony van Leeuwen de lijsten van mensen samengesteld die een attent gebaar overhandigd krijgen. Niet minder dan 13 adressen door heel Voorhout staan op de lijst en hoewel het emotioneel soms zwaar kan zijn, kijkt Plony toch altijd weer uit naar deze bezoekjes: “Van nature ben ik betrokken bij de mensen en het is leuk om bij hen langs te gaan.” Een andere vrijwilliger, Henk, vult aan: “Je brengt niet alleen een fruitmand, maar kunt de naasten soms ook troosten of bemoedigende woorden influisteren.”
Rob vertrekt met zijn auto volgeladen met bloemen en fruit. Het eerste adres is aan de Leidschevaart en de ontvangster op leeftijd is helemaal beduusd van dit presentje. “Goh, da’s de eerste keer dat ik een fruitmand krijg.” Plony antwoordt ad rem: “Eens moet de eerste keer zijn!” Bij het volgende adres doet een man met twee loopstokken de deur open. Hij en zijn vrouw die niet goed te pas is, zaten al te wachten op het jaarlijkse bezoek.
In het derde huis dat bezocht werd, was niemand thuis, dus deze mensen kregen een dag later het presentje. Op naar het volgende adres, een kranige 87-jaar oude dame, die misschien niet alles meer goed kan verstaan, maar haar ontgaat weinig. Ze wilde wel even weten hoe die drie mensen precies heetten die in haar huis kwamen, en van welke familie ze waren!
Tranen
De echtgenote van de man die last had van reuma was tot tranen toe geroerd bij de komst van Plony en Rob. De eerste reactie van de man was: “Ik had liever dat ik bij jullie op bezoek kon, want dat zou betekenen dat er met mij niets aan de hand was.” Het contrast met het volgende adres kon moeilijk groter zijn, want daar was het een gezellige boel, waar de gestebrengers niet alleen koffie, maar ook een kop dampende soep werd aangeboden. Hun overbuurvrouw, waar Rob en Plony vervolgens langsgingen, had pas geleden vernomen dat ze vanwege kanker een chemokuur krijgt. Op zo’n dag krijg je verhalen te horen die diep ontroerend zijn. Plony: “Aan het eind van de dag moet je je emoties wel weten te verwerken. Gelukkig kan ik dat goed.”
Nog vele huizen met groot en iets minder groot leed volgden en de Bokken bewezen nog maar eens een keer overduidelijk een ware steunpilaar van de Voorhoutse gemeenschap te zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten