“Stuur patiënt met blaas vol bloed niet naar huis”

Handelwijze Dokterspost bekritiseerd

KATWIJK – “Als iemand bij de dokterspost komt met de klacht dat hij bloed plast, moet diegene niet weer terug naar huis gestuurd worden.” Deze ervaring had Jan Markveld dinsdag 28 oktober echter wel. Van de ene op de andere dag plaste hij “enorme hoeveelheden” bloed, maar zowel bij zijn huisarts als bij de dokterspost werd hij niet direct geholpen.

Door Joep Derksen

Markveld (61) vertelt: “Je wordt echt niet blij als je bloed plast en ik ging direct bij de huisarts langs. Hij maakte een afspraak voor een blaasonderzoek, dat pas twee weken later zou plaatsvinden. Maar mijn klachten bleven en diezelfde dag om 18:00 uur heb ik de huisarts weer gebeld, maar hij was er niet. Daarna heb ik contact opgenomen met de dokterspost en de attitude die ik daar kreeg was totaal verkeerd. Het telefonische interview dat ik kreeg, leek meer op een kruisverhoor en men sprak op een zeer irritante toon. Ze doen er alles aan om je bij de dokterspost weg te houden. Ondanks dat ik vertelde dat ik bloed plaste, werd me gezegd dat ik niet hoefde te komen.’

Markveld kreeg vervolgens een blokkade en kon niet meer plassen. Hij voelde de stollingen onder zijn gordel. “Ik kneep ‘m vervolgens helemaal uit om die stollingen eruit te duwen. Daar sta je dan als volwassen man van 115 kilogram.” Hij vervolgt: “Maar om 23:00 uur heb ik weer gebeld en mocht ik na lang aandringen dan eindelijk komen, met een monstertje van mijn urine. Degene die mij behandelde vertelde me dat ze mij niet katheriseren, omdat mijn blaas niet helemaal vol was, omdat ze anders wat kapot zou kunnen maken. Ze adviseerde me om minder te drinken, maar dat is precies wat ik niet moest doen.”

Camera

Dit vraagt om een nadere toelichting, die Markveld van harte wil geven. “Ik ben vervolgens uit eigen beweging naar de poli van het Diaconesse ziekenhuis gegaan, waar ze mij adviseerden om veel te drinken om mijn blaas te schonen. Nadat de verpleegster het bloed zag, heeft ze mij gekatheriseerd en gespoeld. Met een spuit werd het cluster van stolsel in de blaas gebombardeerd en daarna ging er een camera in mijn plasbuis. Ik was zo blij dat er eindelijk wat werd gedaan, dat ik alles geweldig vond. Op de camera was te zien dat er een tumor in mijn blaas zat. Deze was opengebroken en zorgde voor die bloedstroom.”

Markveld blijft de komende jaren onder controle bij de uroloog en is blij dat alles goed is afgelopen, maar hij is naar de krant gestapt om zijn bezorgdheid te uiten over de dokterspost in Voorhout. “Als de behandeling die ik daar heb gekregen regel is, dan gaan er doden vallen. Die dokterspost is er niet voor om de patiënt te helpen, maar om de huisartsen te verlichten. Ik wil bereiken dat er een omslag komt in hoe de patiënt benaderd wordt. Dat men niet zegt: ‘Nee, tenzij’, waar het gaat om het zien van een patiënt die daar om vraagt, maar ‘Ja, mits.’ Verder kreeg ik op de dokterspost te maken met een jonge arts, die de fout maakt om iemand weg te sturen die een blaas vol bloed heeft. Als zo iemand twijfelt over zijn diagnose, moet hij een collega raadplegen en niet zomaar wat adviseren.”